Rondom de Wildenberg


De Wildenberg is een historische boerderij direct gelegen aan de Reest. Het is gelegen in één van de mooiste en afwisselendste stukken natuur van zuid Drenthe, Onder het genot van een heerlijk zonnetje en een temperatuur van dertig graden ging ik tegen zes uur 's avonds op pad. Een paar uur struinen door het bos, langs vennen, over bolle akkers, langs een begraafplaats, over een oude beek en over de heide. Kan het afwisselender?    
Het ven ligt prachtig verscholen in het bos en het is duidelijk te zien dat de plas in lang vervlogen tijden omwille de turfwinning is uitgegraven. Zittend op een bankje is dit een heerlijke plek om tot rust te komen.
Behalve wat eenden en grauwe ganzen zie ik ook twee dodaars. Deze kleinste fuut van Nederland is bijzonder schuw en ik moet de foto dan ook van grote afstand nemen. Niet zo scherp maar door de spiegeling van de witte berkenbomen in het donkere veenwater toch een aardig foto al zeg ik het zelf. 
Wie begkijkt wie? 
Achter de plas ligt een smalle heidestrook. De kraaiheide heeft nu mooie besjes. Ze smaken voor de mens wrang maar vossen en dassen vinden ze heerlijk.  
Op de open plekken in het bos warmen vlinders zich op in de avondzon. 
Boomblauwtje
Vandaag is het warm, maar vorige week was het beestenweer met overvloedige regenval en een heuse zomerstorm. Ik moet over twee afgebroken bomen heen stappen en de eerste russulas zijn alweer uit de grond geschoten. 
Ik hoor het geronk van een combine en nog net voordat hun kopjes worden afgemaaid zet ik ze nog even op de foto.  Korenbloemen mogen hier nog in het koren groeien.
Aangekomen bij het beekdal gaan de sprinkhanen flink tekeer. Ze springen met reuzensprongen voor mijn voeten vandaan. Als ik er een wil fotograferen, verstopt hij zich achter een stengel.  Kan ik mooie zien welke soort het is. De moerassprinkhaan heeft namelijk rode dijen aan de onderkant. 
Even verderop blijft een ander exemplaar rustig zitten.  
Ik ontdek aan de rand van het beekdal veel haar en mijn neus wijst me de weg naar het restant van een jonge ree. 
Nabij  de begraafplaats van oud Avereest zie ik opeens een bandheidelibel vliegen. Ik ren erachteraan en kom als tie is gaan zitten heel behoedzaam dichterbij. Wat zijn ze toch mooi! 
Omdat het al wat later is, kan ik heel dichtbij komen. Helemaal gelukkig vervolg ik mijn pad. 
Overal langs de Reest bloeit het kattenstaart. 
De Wildenberg. Aan ooievaars geen gebrek in het Reestdal. 
Direct grenzend aan het beekdal ligt er nog een heide. Statige eiken en inmiddels  een flets zonnetje maken het plaatje compleet.   
De eiken blijken een perfecte slaapplaats te zijn voor tientallen heidelibellen. 
De zon gaat bijna onder als ik moe, bezweet, veelvuldig geprikt maar o zo voldaan weer op weg naar huis ga

Reacties

Populaire posts van deze blog

De oeroude bossen van Bad Bentheim en Samerrott.

Op een hete zomeravond in september rondom de Hoge Stoep

Windhoos van 14 juli 1975