Grote parasols, blonde koeien en donkere wolken boven de Boerenveensche plassen.

Met ruim 17 graden en amper wind was het vanavond aangenaam nazomerweer. Een blik op de buienradar liet een interessante onweersbui boven Overijssel zien met een naar rechts afwijkende richting en enkele kleine buitjes boven Drenthe zien.
Ideale omstandigheden voor iemand zoals ik om erop uit te trekken.

Aangekomen bij de Boerenveensche plassen zie ik een mooie bui in aantocht.  In de verte zie ik Blonde d'Aquitaines grazen en ik besluit om die proberen op de foto te zetten tegen de achtergrond van de donkere bui. 
Onderweg kom ik veel grote parasol zwammen tegen. Hier het eerste en tweede stadium. 



Ze groeien al snel boven het maaiveld uit en worden groot. 
Ze beginnen langzaam hun parasol beginnen uit te spreiden. In dit stadium zijn ze prima eetbaar. 

Tot volle wasdom uitgegroeid kunnen ze wel een diameter van 40 centimeter bereiken. 

Een oud en opgekruld exemplaar. 
Een mestkluit is de voedingsbodem voor vele prachtige zwammen. 
Als ik eindelijk bij de koeien aankom is  de zon is al aardig gezakt en geeft het een prachtig licht.   
Ze zijn vredelievend maar als ik zie dat er nog een jonge stier tussen loopt en ze allemaal in slagorde op me afkomen spreek ik ze toch maar even duidelijk toe dat ze heel lief zijn, bedank ik ze voor de foto;s. maar dat het zo wel dicht genoeg bij is.   
Met het licht wat beter en wat verder weg is het toch een heel mooi gezicht. Toch jammer van die lelijke oor markeringen
Terug op de dooddijk zie ik tot mijn grote verrassing een duidelijke uitzakking onder aan de bui.  

Het lijkt op een zogenaamde wallcloud die onderaan een supercel hangt maar ik zie helaas geen rotatie. 

Het zit aan de achterkant van de bui en vormt even later een lange sliert , schuin naar beneden. 
Omdat de treksnelheid van de bui laag is en de volgende bui er ook al aankomt, besluit ik er achteraan te sjeesen. Bij Wijster heb ik ene mooi uitzicht.  
Nabij Holthe zit ik qua lichtinval heel mooi. 
De wolkenflarden gaan nabij Westerbork flink naar beneden. 
Even later maak ik laatste plaatje. Nog steeds is de uitzakking zichtbaar. Hier zie je mooi de hele wolk. Mogen we het een mini supercel noemen? Nee, maar wel supercelluaire processen lees ik in een artikel van het stormplatform dat vanavond verschijnt. Kijk maar eens voor een weerkundige analyse op http://stormplatform.nl/verwachtingen/na-analyse/142-supercelluaire-processen-vandaag-in-de-buien-boven-nederland 
Terug bij de Boerenveensche plassen voor een afsluitend plaatje met mijn meest gefotografeerde boom ooit. 

Reacties

Populaire posts van deze blog

De oeroude bossen van Bad Bentheim en Samerrott.

Op een hete zomeravond in september rondom de Hoge Stoep

Windhoos van 14 juli 1975