Kleine beestjes van het Woldlakebos

-
Tegen de Weerribben aangeplakt ligt het Woldlakebos. Met zijn brede sloten met even brede oeverzone die dwars door het bos heen lopen is het een waar insectenparadijs. De omstandigheden waren echter niet bijster goed te noemen. Er waaide een harde noordwestenwind, de temperatuur was vanmiddag maar zo'n 14 graden en er waren geregeld kleine buitjes.Tussen de buien door klaarde het echter mooi op en uit de wind vloog er nog wel wat rond.    
Opwarmen was wel nodig vandaag. 
Van boven af bekeken.  
De blauwe glazenmaker is een grote soort. . Hij is herkenbaar aan zijn grote ovale groene schoudervlekken,.
Duidelijk kleiner dan de blauwe glazenmaker is de paardenbijter. Hij hangt met velen tegelijk in de bosjes,.Let op ze prachtige blauwbruine facetogen.  
De bloedrode heidelibel met zijn knotsvormige lichaam.
Ie kiek oe ook an. 

Nog een rode heidelibel. 
De weinige vlinders die ik zag vandaag waren vooral  klein geaderde witjes. 
Groene kikker, die bijna bruin is, met een lichte streep over zijn rug.  
Ik zie wel honderden webjes met daarin tientallen kleine spinnetjes. Moeder spin is niet ver weg. 
Als ik even flink aan een  spriet trek schieten de spinnetjes alle kanten op en gaat moeder spin de kleintjes beschermen.

Het is een grote oeverspin en komt alleen maar voor in laagveenmoerassen. Ze kunnen wel 2 cm groot worden.   

Tegen het bos aan wordt mijn aandacht getrokken door een fel gekleurd kevertje. Het is een krompoot doodgraver. En wat zie ik daar op haar dekschildjes? 
Ik dacht eerst dat het  jonge larfjes waren die vaak met mama meeliften en door haar gevoerd worden. Het blijken echter mijten te zijn (de Poecilochirus carabi) die in symbiose leven met de kever. De kever zorgt voor het transport en de mijten houden aasvliegen op afstand.  
Nog een leuk langpotig beestje. 
Volgens mij is dit een oud en inmiddels bruin geworden vuurlibel. 
Pantserjuffer
Tja... wat is dit nou weer.. 
Zwarte heidelibel met zijn zwarte poten. 
In een weiland aan de rand van het gebied is de grond bewerkt en staat o.a. perzikkruid.
Het vlasbekje is ook zo'n typische bermplant. 
Bramen zijn niet alleen bij mensen geliefd, Terwijl ik deze foto maak zie ik twee meter verder een muis over de bramen lopen. De volgend keer toch maar even nadenken voordat ik mijn mond volprop met bramen.. 
Weerbeeld van vandaag. 
In de polders achter Giethoorn lopen de pinken nog lekker in de weide.

Dit voorjaar was ik hier ook en zag o.a. verschillende ringslangen:

Vorig jaar juli zagen we o.a. de groene glazenmaker: 



Locatie: Steenwijkerland, Nederland

Reacties

Een reactie posten

Benieuwd naar je reactie.

Populaire posts van deze blog

De oeroude bossen van Bad Bentheim en Samerrott.

-
Afbeelding
In de laatste week van april 2017 was het nu niet bepaald vakantieweer. Bijna iedere nacht dook de temperatuur onder nul en 's middags stortte menig hagel en sneeuwbui zich uit over onze hoofden. Tussen de buien door scheen heerlijk de zon en met een warme muts, twee jassen en bijgestelde verwachtingen, was het in Bad Bentheim prima vol te houden. Er was genoeg te ontdekken want, behalve de eeuwenoude bomen, zijn hier ook in grote aantallen bosplanten te zien die in Nederland maar weinig voorkomen. Het oerbos van Bad Bentheim wordt doorsneden door meanderende bosbeekjes. Op de oevers zijn vele sporen van wilde zwijnen, edelherten en reeën te zien.  In dit bos mogen al heel lang dode bomen gewoon blijven staan.  Het is een prachtig gezicht waarin oud zich mooi aftekend tegen het fris groene van de jonge bomen.  Langs een pad  is het net wat lichter en ontdek ik het maarts viooltje, die het het ook in april nog prima doet. Is de naam violet afgeleid van dit vioolt
Lees meer »

Op een hete zomeravond in september rondom de Hoge Stoep

-
Afbeelding
De maand september 2016 begint op weergebied steeds meer bijzonder geworden. Ook vandaag tikte de thermometer in Drenthe weer bijna de tropische waarde van dertig graden Celsius aan. Dit heeft direct zijn weerslag op de natuur. De vinders en libellen vliegen nog volop. Ik had geluk en maakte precies een foto op het moment dat de heidelibel ging zitten. Nou ja, geluk. Ik was al minutenlang bezig om van alle kanten dit vrouwtje van de bruinrode heidelibel te bekijken en vast te leggen. Ze kwam na korte vluchten telkens weer terug naar haar favoriete tak.    Met tegenlicht zie je mooie de aders in de vleugels .  Op de grond zie ik een poepje van een das. Vol met pitten van de Amerikaanse vogelkers, Normaal graaft de das een mestputje waar hij keurig zijn behoefte in doet, maar soms kom je ze ook zo tegen. De das is een echte opportunist en eet wat hem voor de snuit komt.   De bessen van de Amerikaanse vogelkers zijn niet alleen bij de das gewild. Er zitten verschillen
Lees meer »

Windhoos van 14 juli 1975

-
Afbeelding
Het meest bijzondere weerverschijnsel is wat mij betreft absoluut een windhoos. Dit is dan helemaal te danken aan het feit dat op 14 juli 1975 een windhoos pal over ons huis trok. Ik was toen zeven jaar. Het was die dag, zoals zo vaak bij zware windhozen het geval is, broeierig warm. In het begin van de avond kwam er volgens mijn moeder opeens een heel rare geelgroene lucht uit het westen opzetten en de wolken gingen op een zeer vreemde manier door elkaar bewegen. Wat ik mij nog herinner is zeer veel lawaai en met het hele gezin in het halletje tussen twee muren in schuilen voor al het vensterglas wat door allerlei dakpannen van de buren kapot knalde. Mijn vader ging even kijken in onze (vrij grote boerderij-achtige) schuur en zei dat het hele dak tientallen centimeters op en neer ging. Na afloop naar buiten gegaan en door het dorp heen gelopen. Het was een enorme ravage met enorm veel afgewaaide dakpannen. Complete boerderijschuren gingen tegen de vlakte Naar la
Lees meer »