Bartje Struun

Om half vijf werd ik gewekt door de zingende merels. Hoewel ik er nog maar een paar uur in lag, was ik direct klaar wakker. Een blik door het raam vertelde me dat het onbewolkt was. Ik had het gevoel dat ik wel eens leuke dingen zou kunnen gaan zien en daarom maar snel aangekleed en me gereed gemaakt. Een klein uur later was ik getuige te van de zonsopkomst om precies 5.24 uur.   Even later komt ie boven de bomen uit van het Mantingerzand Er is zijn twee kleine wolkjes aanwezig waarachter hij zich heel even verschuilt.  De beroemde dikke den van het Mantingerzand.   Toevallig kwamen twee nijlganzen overvliegen op het moment dat ik de geschoren schapen tegenkom.    Nabij Nieuw Balinge waren we 15 jaar geleden al bezig om de Amerikaanse vogelkers proberen weg te krijgen, Het is een echte plaaggeest die zich steeds verder uitbreid. Het in toom houden is overduidelijk niet gelukt. Als ze bloeien is het best een leuk gezicht.  Van dichtbij bekeken.  Even late

De aardbeivlinder is een zeldzaam vlindertje dat vooral in de omgeving van het Bargerveen vliegt. Ik had hem nog maar een keer gezien en kon toen gene scherpe foto krijgen. Dit jaar is het een van mijn vele natuurwensen om hem weer te zien. Ondanks de adder die onder het gras lag, lachte het geluk me vandaag weer eens toe! Op de uitgestrekte heidevlakten fladderde er helemaal niets, maar aan de wat groenere en bloemrijke randen van het gebied zag ik deze bruine vuurvlinder poseren. Deze vlinder kom ik in Drenthe veel tegen maar buiten de provincie is tie zeldzaam.  Het zijn maar kleine vlinders maar vooral op zo'n gele boterbloem komen ze goed tot hun recht,  Bargerveen, ook de dood is hier schilderachtig mooi.  Het gebied staat bekend om de vele grauwe klauwier. Ik sprak een vogelaar die er uren naar op zoek was en ik zie hem zomaar tussendoor in een dode boom zitten. Op dit moment baal ik dat mijn goede camera met zoom stuk thuis ligt.  Eigenlijk had ik dez

Na een drukke en bewolkte week trok gisteravond de hemel open en mogen we een paar heerlijke voorjaarsdagen verwachten. Alinda had het waterbeestjes vangen met de natuurclub afgelopen woensdag gemist en moest en zou er daarom nog met mij er op uit. Ik kan daar natuurlijk geen nee zeggen, dat snappen jullie ook wel... Wat werd het een heerlijke avond, waarin we allebei op onze eigen manier genoten van de kleine beestjes onder en boven het water. Nu de pinksterbloemen bijna zijn uitgebloeid, is het geel van de boterbloemen aan de beurt.  Het hooibeestje is een klein vlindertje die amper opvalt in het hoge gras.  Sinds een paar jaar vliegen hier weidebeekjuffers. Bovenop het geel van de boterbloem steekt dit mannetje mooi af.  Er vliegen inmiddels op een klein stukje al tientallen weidebeekjuffers. Ze houden van helder stromend water. Nu het waterschap het Oude Diepje smaller heeft gemaakt en heeft laten meanderen verwacht ik de komende jaren hier een ware explosie van dit j

Ik had het voorrecht om een week in de Algarve te mogen verblijven voor een opleiding tot natuurcoach. Dat betekende dat de natuur mijn werkomgeving vormde. Wat wil een Bart nog meer? De hoop op een heerlijke zonnige week had ik vooraf afgeschreven. Een hogedrukgebied bevond zich ergens boven West-Europa en de depressies, die normaal vaak over Nederland trekken, moesten daardoor een zuidelijker koers beschrijven. En laat dat nu precies over Portugal gaan. Daardoor de eerste dagen geen stralend blauwe hemel maar soms Hollandse luchten. Voordeel was dat het heerlijk wandelweer was,  Ik was nog maar net op het eco-resort Case Vale de Lama geïnstalleerd of het begon al te kriebelen. Mijn hele systeem wou maar een ding; strunen! Hieronder de hoogtepunten van een hele week samengevat in een fictieve wandeling van de resort naar de kliffen bij Lagos.  De omgeving van het resort is een ware Hof van Eden met vogelsoorten waar je in Nederland alleen maar van kan dromen.  Een poosje zitte