Dauwdruppelkunst, zilveren manen en grote weerschijnvlinders in de Weerribben

Gisteravond werd ik gebeld door Hero met de vraag of ik mee wou naar de Weerribben. Hij wilde ook wel eens die grote vuurvlinder zien die ik vorige week zo mooi had vastgelegd. Ik maakte terstond wat ruimte vrij in mijn agenda en stelde voor om heel vroeg al op pad te gaan want ik verwachtte een zonsopkomst in de mist. Na een onderhandelingsstilte kwamen we uit op zeven uur vertrek. De vuurvlinder zagen we helaas deze keer niet, maar aan zeldzame en prachtige vlinders en libellen ook deze keer geen gebrek.
De verwachtte mist bleek er nog steeds te hangen en leverde dit kunstwerk op.  
Ook dit vrouwtje van de zwarte heidelibel was nog besprenkeld met waterparels.  
Deze atalanta wacht op de eerste zonnestralen. 
Het mannetje van de gouden sprinkhaan.  
Er trekt weer een wolkenband over en de zon laat nog even op zich wachten. 
Wat is er nu, behalve een natte broek tot aan het kruis, niet mooi onder deze omstandigheden? 
Als de zon er doorkomt, schiet de temperatuur omhoog en droogt alles razendsnel op. Een bruine korenbout heeft een prooi verschalkt en zit aan zijn ontbijt.  
De groene glazenmaker zochten we en vonden we zonnebadend  boven het diepe water. 
Deze gewone oeverlibel heeft een vlinder gevangen. 
Na het ontbijt is het tijd om te doen waarvoor ze kortgeleden uit het water zijn gekropen. Voortplanten
Ook deze lantaarntjes zijn al flink lenig op de vroege morgen.
De landkaartjes vliegen er veel. Met tegenlicht geeft het een mooi effect. 

De grote weerschijnvilnder had ik nog nooit gezien. Een wond in een eik zorgt er voor dat het heerlijke sap naar buiten stroomt. Het trekt behalve vliegen, atalanta's  en hoornaars ook drie grote weerschijnvlinders aan. Let een sop haar brede gele tong!  
Het valt niet mee om van een behoorlijke afstand een mooie foto te maken. Hier een oud exemplaar.   
Hero ziet een mooi veldje achter de boom en warempel daar vliegt een zilveren maan. Wat een beauty deze zeldzame parelmoervlinder. Met de zon door zijn vleugels schijnend komt ie nog mooier uit. 
Van boven lijken de meeste parelmoervlinders sterk op elkaar. 




Reacties

Populaire posts van deze blog

De oeroude bossen van Bad Bentheim en Samerrott.

Op een hete zomeravond in september rondom de Hoge Stoep

Windhoos van 14 juli 1975