Posts

Posts uit september, 2016 tonen

Aangereden das en belevenissen in het Scharreveld.

Afbeelding
Als lid van de dassenwerkgroep is het niet alleen maar leuk dassenjongen tellen. Vanochtend kregen we bericht van alweer de vijfentwintigste dode das van dit jaar. Nu al een triest jaarrecord. Er is maar een doodsoorzaak; auto's. Ik wordt er niet vrolijk van. Ik til hem een eind de heide op. De dood hoort ook bij het leven en in de natuur is er niets voor niets. Ook deze das zal weer opgaan in de voedselkringloop. De eerste vliegen zitten er al op om hen eitjes te leggen en na een paar dagen zullen de maden hun werk doen. Langs de kant van de weg..   De voorpoot, met haar indrukwekkende lange nagels.   Gelukkig is er ook heel veel moois te zien. De klokjesgentiaan bloeit nog steeds.   Een solitaire eik op het Scharreveld Een das heeft een hommelnest opgegraven en ik zie de bruine 'omhulsels' waar de hommels in opgroeien.  Tengere paddenstoelen verborgen tussen de heidestruiken Vanuit de auto zie ik een grote vogel op een paaltje zitten. Als

Op een hete zomeravond in september rondom de Hoge Stoep

Afbeelding
De maand september 2016 begint op weergebied steeds meer bijzonder geworden. Ook vandaag tikte de thermometer in Drenthe weer bijna de tropische waarde van dertig graden Celsius aan. Dit heeft direct zijn weerslag op de natuur. De vinders en libellen vliegen nog volop. Ik had geluk en maakte precies een foto op het moment dat de heidelibel ging zitten. Nou ja, geluk. Ik was al minutenlang bezig om van alle kanten dit vrouwtje van de bruinrode heidelibel te bekijken en vast te leggen. Ze kwam na korte vluchten telkens weer terug naar haar favoriete tak.    Met tegenlicht zie je mooie de aders in de vleugels .  Op de grond zie ik een poepje van een das. Vol met pitten van de Amerikaanse vogelkers, Normaal graaft de das een mestputje waar hij keurig zijn behoefte in doet, maar soms kom je ze ook zo tegen. De das is een echte opportunist en eet wat hem voor de snuit komt.   De bessen van de Amerikaanse vogelkers zijn niet alleen bij de das gewild. Er zitten verschillen

Cilie de nevelhekse

Afbeelding
's Ochtends vroeg op fietse over de heide en langs oude veenwijken keer ik in gedachten terug naar vroeger. Een tijd waarin trekschuiten nog door moeder en kind, moeizaam door het water werden voortgetrokken. Het turf hoog opgestapeld op de schuit. Waar vader de schipper ondertussen een heerlijk jenevertje achteroversloeg. Waar de turfstekers achterdochtig alles bekeken wat boven het boekweit uitstak. In dat decor zwierf Cilie, net als ik, graag 's ochtend en 's avonds laat door de Hollandsche velden. Ze kwam van elders en werd door de plaatselijke bevolking zacht fluisterend Cilie de nevelhekse genoemd. Mensen die er anders uitzagen werden hier met de grootst mogelijk argwaan bekeken en als vanzelfsprekend kreeg ze al snel de schuld van alle mogelijke onheil. Ze werd bespot en bekogeld met stenen. Wat kon ze anders doen dan op de vlucht slaan, haar geliefde velden in? Zo nu en dan zie ik 's ochtends vroeg of 's avonds laat een glimp van haar rondzweven boven e